చలం గురించి నేను

చలం వ్యక్తికాదు. ఒక సాహితీ విప్లవం. ఒక సామాజిక ఉద్యమం.నిర్ధిష్టమైన prescribed విలువల్లో కుంచించుకుపోయిన మానవతలోని ఒక పార్శ్వాన్ని తన రచనలతో ఉద్దీపనం చేసిన ఋషి.

మనుషులూ,మనసులూ,విలువలూ,నమ్మకాలూ,ఆకర్షణలూ,ఆవేశాలూ అన్నీ మారతాయని చెప్పిన చలం, తన విధానాన్ని మార్చుకుంటే నిరసించాల్సిన అవసరం లేదు.

ఇలాంటి వ్యక్తులు వ్యక్తిగత,వైవాహిక,సాంఘిక జీవితంలో పెద్ద విఫలురిగా కనిపిస్తారు. అది మన సాధారణ కోణంలోంచీ చూస్తే అలాగే అనిపిస్తుందికూడా. కానీ Their contribution will be measured by a collective consciousness of a society.

చలం సాహిత్యం over rated అనుకునేవాళ్ళకు ప్రపంచసాహిత్యంతో పరిచయం లేదనుకోవాలి. James joeys తన stream of consciousness శైలిలో కుస్తీలు పడుతున్న సమయానికి చలం "మ్యూజింగ్స్" రాసేశాడు. ప్రపంచ సాహిత్యం Absurd,abstract, magic realism అనే మాటలు వంటబట్టించుకున్న సమయంలో చలం "మైదానం" సృష్టించాడు.

చలం ఇంగ్లీషులో రాయలేదుగాబట్టి ఈ ఖర్మగానీ, లేకపోతే ఎప్పుడో నోబెల్ బహుమతి వచ్చేది. ఇక మరో ఖర్మ తను తెలుగు పాఠకులకోసం రాయడం. చాలా మంది చదవకుండానే విమర్శిస్తారు, మరికొందరు చదివి అర్థం చేసుకునే ధైర్యం లేక తిట్టిపోస్తారు. మనమింతే!

చలాన్ని ఆస్వాదించి అనుభవించడమేతప్ప అర్థం చేసుకు దాన్ని విడమర్చి చెప్పే సాహసాన్ని చెయ్యలేను. అంత పరిణితి నాకు లేదు. కాకపోతే, ఒక్క విషయం మాత్రం చెప్పగలను.Chalam works appeal to my primordial instincts that are still raw and formative.

మనమే ఒప్పుకోలేని మనలోని నిజాల్ని మనకు పరిచయం చేసిన చలాన్ని, వ్యక్తిగతంగా అనుభవించి మన meaninglessness ని,futility ని, insignificance ని,guilt ని celebrate చేసుకోవాలేగానీ, సాహితీవిమర్శనమో లేక సామాజిక దర్శనమో కొలమానాలుగా కొలవకూడదని నా నమ్మకం.

Chalam is personal to anyone and everyone who reads him.అనుభవించండి. Intellectual and emotional limitations మధ్య అర్థం చేసుకునే ప్రయత్నం చెయ్యకండి.

చలం ‘మైదానం’ ఒక ఆలోచన. సమాజంలోని hypocrisy కి వ్యతిరేకంగా రచయిత సృష్టించే parallel ప్రపంచానికి ప్రతీక.Its an imagery of resistance. దాన్ని ప్రాపంచిక నిజం అనుకుని చదివితే లేదా అలా జరుగుతుందా లేదా అని ప్రశ్నించుకుంటే సంతృప్తికరమైన సమాధానాలు దొరకవు.బహుశా మీ ప్రయత్నం అలాంటిదే అయ్యుండచ్చు.

చలం alternate values స్థాపనకోసం పుస్తకాలు రాయలేదు. తన నిజాన్ని సామాజిక నిజానికి ఎదురుగా నిలిపి ప్రశ్నించాడు. చలం చెప్పినవాటినీ,చేసినవాటినీ అమలు చెయ్యాలనే రూలేం లేదే! నావరకూ,నాలోని బలహీనతల్ని,వాంఛల్నీ,అర్థరహితత్వాన్నీ అర్థం చేసుకోవడానికి, వాటిని celebrate చేసుకోవడానికీ నేను చలం సాహిత్యం చదువుతాను.

I believe it was one of the most personal literature ever written.

కవి,రచయిత ఒక కాల్పనిక ప్రపంచాన్ని నిజమైన ప్రపంచానికి ధీటుగా సృష్టించడం ద్వారా, సామాజిక నిజాన్ని ప్రశ్నిస్తాడు. ఆ ప్రశ్నించడం యొక్క ఉద్దేశం, సామాజిక విలువల్లో ఉన్న లొసుగుల్ని ఎత్తిచూపడమే తప్ప escapist గా మారి ఆ కల్పనల్లో బ్రతకమని కాదు.

మైదానం ఒక surrealistic నవల.కథా ప్రదేశం ఒక mind scape.అందుకే, అక్కడ జరిగేదాన్ని నిజమనుకోవడం, లేదా నిజ జీవితంలో అలా జరగాలనుకోవడం అర్థతహితం. రచయిత ఉద్దేశం,ఇలా జరిగే అవకాశం ఉన్నప్పుడు నిజమైన ప్రపంచంలో ఆ "హద్దుల్ని" ఎలా చెరపాలో ఆలోచించాలనే బీజాన్ని నాటడం.

ఇక్కడ సమస్యేమిటంటే, చలాన్ని మన భౌతిక విలువల నేపధ్యంలో బేరీజు చేసి అర్థం చేసుకోవాలనుకోవడం. లేదా వాటికి అనుగుణంగా లేడని నిరసించడం. అదీ కాకపోతే, తను చెప్పేది అక్షర సత్యమని (alternate truth గా) ప్రచారం చేసి మూర్ఖత్వాన్ని మూటగట్టుకోవడం. అన్నీ తప్పే! అందుకే చలం సాహిత్యాన్ని అర్థం చేసుకోవడం కష్టం అని నాకు అనిపిస్తుంది.

ప్రపంచ సాహిత్యంలో రెండో ప్రపంచయుద్ధం నాటికిగానీ రాని disillusionment with life and questioning the very existence of the "meaning" of life ఆలోచనలు చలం సాహిత్యంలో మొదటి ప్రపంచయుద్ధ కాలం నాటికి ముందే కనిపిస్తాయి.Fragmented consciousness ని అత్యంత లాఘవంగా అక్షరబద్ధం చేసిన అతికొద్దిమంది ప్రపంచసాహితీకారుల్లో చలం ఒకరు.

నావరకూ చలం సాహిత్యం, ప్రత్యామ్నాయ విలువల్ని సృష్టించే సాహిత్యం కాదు. కాబట్టి ఆ విలువలు పాటించాలా? తను చెప్పేవాటిల్లో విలువెంత? వంటి ప్రశ్నలు నిరర్థకం.

చలం సాహిత్యం సంధించిన ప్రశ్నల సాహిత్యం. కాబట్టి ఎంతవరకూ existing విలువల్ని ప్రశ్నించి ఆకళింపు చేసుకున్నావు? ఎంతస్థాయిలో జీవితాన్ని గౌరవించి ఆ prescribed విలువల్ని త్యజించావు? అన్నవే సరైన ప్రశ్నలు.

చలం దేవుడు కాదు. మామూలు మనిషి. అందుకే అతని సాహిత్యం బలహీనతల సాహిత్యం. శైశవదశలో ఉన్న వాంఛల సాహిత్యం. అర్థం కాని శారీరక ఉన్మాదాల సాహిత్యం.Some one should give voice to such complexities in human life. He did it. అందుకే అతను ఒక ముఖ్యమైన సాహితీవేత్త.

నచ్చడం నచ్చకపోవడం అనేవి వ్యక్తిగత అభిరుచినిబట్టి ఏర్పడే అభిప్రాయాలు. వాటిల్లో విభేధించడానికి ఏమీ ఉండదు. కానీ,dismissing Chalam as whole based on it, may not be a wise thing.

చలం ఆడజాతిని "ఉద్దరించాలని" అనుకున్నట్లు నాకైతే ఎక్కడా అనిపించలేదు. ఆడవాళ్ళకూ అంతర్గత భావేవేశాలుంటాయని తన అనుభవంతో నేర్చుకున్నాడు.ఆ భావావేశాలకు తగిన గౌరవం ఇవ్వాలని కాంక్షించాడు,ఇచ్చాడు.

అయినా ఆడవారు తేరగా కూర్చును ఉద్దరింపబడటానికి తయారుగా ఉన్నట్లు భావించడంలో అసలు అర్థమే లేదు. ఆడది ఒక మౌనవిప్లవం. ప్రతిరోజూ,ప్రతిచోటా (సమూలమైన)మార్పు తెస్తూనే ఉంటుంది.

ఆడదాన్ని ఆడదానిగా గౌరవించడం,అభిమానించడం,ప్రేమించడం కాముకత్వం అని మీరు నిర్ణయిస్తే చలం నిస్సందేహంగా కాముకుడే.