వేసవి రుచి

కాంపౌండ్ గోడ మీది వేడిగాలి ఎండమావిని తలపిస్తోంది. ఎండాకాలం మొదలైపోయింది.

ఈ వేసవి మధ్యాహ్నపు ఇబ్బందికరమైన నిశ్శబ్ధం. నిశ్శబ్దాన్నిభంగం చేస్తూ వేలితో కిటీకీ ఊచమీద నోటి వెంటొచ్చిన సన్నటి పాటకు అనుగుణంగా లయబద్దంగా ఒక చిన్న దరువు వేసాను. "తుమ్ ఆగయేహో నూర్ ఆగయాహై"అనే కిశోర్ కుమార్ పాత హిందీ పాట. నీకూ నాకూ అమితంగా నచ్చిన పాట.

కొన్నేళ్ళ క్రితం నీ కోసం ఈ పాట పాడినప్పుడు, ఇప్పుడున్న ఇనుపచువ్వల స్థానంలో నీ కాలి మువ్వలున్నాయి. ఆ మద్యాహ్నంలో కూడా ఇలాంటి నిశ్శబ్దమే. ముదురాకుపచ్చ చీర, మ్యాచింగ్ బ్లౌజుతో నువ్వు. చేతిని ఆసరా అడిగిన చుబుకం, మధురమైన నిద్రకొరిగినట్లుగా తల కొద్దిగా పక్కనపెట్టి, కళ్ళు మూసుకుని నా ఒడిలో నువ్వు. నీకు గుర్తుందా? ఆ మధ్యాహ్నం, నా గదిలో మనం. సీలింగ్ ఫ్యాన్ గాలికి నీ కురులు బుగ్గల్ని తడుముతుంటే, ఏదో నల్లమబ్బుల మాటునున్న నిజాన్ని తట్టిలేపుతున్న అనుభూతి. ఇంకా ఏదేదో!

పాటకు పరవశిస్తున్న నువ్వు, నా చెయ్యి నీ బ్లౌజు మీదున్న చెమట తడిని ముట్టుకున్నా కళ్ళు తెరవలేదు. నీ మెడనుంచీ చెమట మెల్లగా కుడి వక్షం వొంపు క్రిందకు నిదానంగా జారుతుంటే నేనందుకున్నాను. నువ్వుమాత్రం కళ్ళు మూసుకుని మెత్తగా నవ్వుకున్నావు. ఆ నీ చెమట బిందువు నా వేలికొసపై చిన్నగా, వెలుతురు సరిగా లేని గదిలో వెచ్చగా మెరిసింది. ఆ తడి వేలిని నా పెదాలు తాకాయి. ఆ క్షణంలో ఈ వేసవి రుచి నాకు అవగతమయ్యింది.

ఆ తరువాత...నా నుదుర్ని నీ ఒడి కాల్చినప్పుడుగానీ నేను కళ్ళు మూయలేదు. నా చేతులు నీ పాదాలు తాకిన తరువాత గానీ నువ్వు కళ్ళు తెరవలేదు.

ఆ కలయికే ఒక జీవితకాలం. ఆ అనుభవమే నా శాశ్వత ధ్యానం.

ఇప్పుడు నువ్వు లేవు. నేనున్నా నేను లేను. జ్ఞాపకం మాత్రం మిగిలే ఉంది. చీకటి గదిలో ఆ చెమటచుక్క ఇంకా మెరుస్తూనే ఉంది. వేసవి మధ్యాహ్నపు రుచి గుర్తొస్తూనే ఉంది.

*****