బోర్డు పరీక్ష..హుష్ కాకి!

పదోతరగతి బోర్డు పరీక్షలు ఎత్తేస్తామనే కపిల్ సిబ్బల్ పిలుపుతో కొందరు పిల్లలు సంతోషపడితే మరికొందరు మేము మిగతావారికంటే మెరుగని తెలిసేదెట్లా అని వాపోయారు. కొందరు పెద్దలు మరి మా పిల్లల "విలువ" గ్రహించేదెలా అని బాధపడితే, మరికొందరు కనీసం ఒక టెన్షన్ తగ్గిందని సంబరపడ్డారు. కొందరు విద్యావేత్తలు పిల్లల్లో మానసిక ఒత్తిడి తగ్గుతుందని శెలవిస్తే, మరికొందరు ఇంటర్లో బ్లాంచులు కేటాయించేదెట్లా అని ప్రశ్నిస్తున్నారు. కొన్ని రాష్ట్రప్రభుత్వాలు (U.P) మేము మీకన్నా ముందున్నాం అని ఈ సంవత్సరం నుంచే పదోతరగతి పరీక్షల్ని తీసేస్తే, మరికొన్ని రాష్ట్రాలు స్టేట్ సబ్జెక్టైన విద్యను కేంద్రం లాగేసుకోవడానికి ఇదొక ఎత్తుగడ అని వ్యతిరేకిస్తున్నారు.

ఇన్ని విభిన్నమైన ఆలోచనలూ ప్రతిస్పందనల మధ్య ఈ విషయం నిల్చుంది. టీవీల్లో మేధావులు మేధావులు తమ అమూల్యమైన అభిప్రాయాల్ని వెలిబుచ్చేస్తున్నారు. నాకు ఆశ్చర్యం కలిగించిన విషయం ఏమిటంటే...ఈ ప్రతిపాదనను కపిల్ సిబ్బల్ కొత్తగా ప్రతిపాదించినట్లు అందరూ చెప్పుకోవడం. నిజానికి విద్యను ఒక రాజ్యాంగపరమైన హక్కుగా చెయ్యడం, ప్రస్తుతం ఉన్న విద్యావిధానం (National curriculum for school education) చాలా పురాతనమైనది గనుక కొత్త విధానాన్ని ప్రవేశపెట్టడం అనేవి క్రితం సారి కాంగ్రెస్ పార్టీ అధికారంలోకి రాగానే చెయ్యాలనుకున్న పనులు. ఒకవైపు అర్జున్ సింగ్ అలసత్వం మరోవైపు లెఫ్ట్ పార్టీల గోల, బీజేపీ పాలిత రాష్ట్రాల వ్యతిరేకత (బహుశా వీళ్ళకి తాము ఆధికారంలో ఉన్నప్పుడు చేసిన చిలిపిపనులు గుర్తొచ్చాయేమో) అన్నీ కలిపి ఏమీ చెయ్యలేక పోయింది.

ప్రస్తుత ప్రతిపాదనకొక చరిత్ర ఉంది. ఒక నేపధ్యముంది. ఎందరో విద్యావేత్తల మేధావుల,టీచర్ల, విద్యార్థుల అనుభవాలూ పరిశీలనలూ ఉన్నాయి. National Policy on Education in 1986 ఆధారంగా జరిపిన ఒక పరిశోధన సారంగా Learning without Burden (1993) సూచనలు వెలువడినప్పుడు దేశంలోని విద్యావేత్తలందరూ ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి తాము విద్యార్థులపైన ఎంత జులుంచేస్తున్నామో గ్రహించారు. చదువుకోవడం ఒక భారంగా భావిస్తున్న విద్యార్థులకు ముకుతాడుకట్టి విద్యబోధించడం జ్ఞానాన్ని అందించడం కాదనే నిర్ధారణకు వచ్చారు. అప్పటి నుండీ వివిధ స్థాయిల్లొ చర్చలు జరిగాయి. ప్రతి రాష్ట్రప్రభుత్వంతోనూ సమన్వయ కమిటీలు ఏర్పరిచారు. ప్రొఫెసర్ యశ్పాల్ సార్ధ్యంలో 35 మంది సభ్యుల స్టీరింగ్ కమిటీ ఏర్పడింది. 21 జాతీయ చర్చా సమూహాలు దేశం నలుమూలలా తిరిగి అభిప్రాయ సేకరణ, శోధన,పరిశోధన చేశారు.

a) Areas of Curricular Concern - అన్ని సబ్జెక్టుల్లో బోధనా పద్దతుల సమీక్ష
b) Areas for systemic reform - విద్యావ్యస్థ పాలన విధానాల్లో మార్పులు
c) National Concerns - ఆర్ధిక,సామాజి,లింగపరమైన integration కోసం ప్రయత్నం

పై విషయాలలో విస్తృత చర్చలు జరిగాయి. ఈ చర్చల్లోని కొన్ని నిర్ణయాల మూలంగానే మా కాలేజిలో (Regional Collage of Education) లో గ్రాడ్యుయేట్ టీచర్ కోర్సులు తీసేసి In -service teacher education మొదలెట్టారు. పైపై మెరుగులు ఎన్నిదిద్దినా మూల విషయాలలో పెద్ద break through జరలేదు. చివరకు కొన్ని పోరాటాల తరువాత అన్ని SCERT ల (State Council for Educational reserach and Training) consensus తో National curriculum for school education-2005 బయటికొచ్చింది. అప్పట్నుంచీ ఇప్పటిదాకా అది కూడా కోల్డ్ స్టోరేజిలో ఉంటే ఇప్పుడే కపిల్ సిబ్బల్ దానికి వేడి పుట్టించారు. కనీసం ఇప్పటికైనా రాష్ట్రప్రభుత్వాలు దీన్ని పాటిస్తాయో లేదో తెలీదు. ఈ సంస్కరణలు ఎప్పుడు మొదలవుతాయో...ఎప్పుడు మన విద్యావ్యవస్థ బాగుపడుతుందో!

NCSE-2005 లోంచీ వచ్చిన మొదటి రెకమండేషన్ ఇది. ప్రస్తుతానికి కేవలం CBSC స్కూళ్ళకే వర్తిస్తుంది. ఎందుకంటే, వీరి ప్రకారం 5th - 12th స్కూల్ విద్యగా పరిగణిస్తారు. పదోతరగతి నుంచీ పదకొండు కేవలం క్లాసు రూములో మార్పేతప్ప స్కూలు మార్పుకాదు. కానీ మనలాంటి రాష్ట్రాల్లో ఇంటర్మీడియట్ ను pre-university education గా పరిగణిస్తారు. దీన్ని మార్చే వరకూ మన విద్యార్థులకు "విడుదల" లేనట్టే. చెయ్యాల్సిందింకా చాలా ఉంది. ఎంతచేసినా తక్కువే అవుతుంది. కాబట్టి చూద్దాం ఏం జరుగుతుందో!

*****